قربانیان خاموش
داتیکان: تجاوز جنسی به کودکان، نهتنها برابر قوانین جزایی ایران جرمانگاری شده، بلکه اساسا اقدامی ناشایست، تأسفبار و مغایر با موازین شرعی، قانونی، اخلاقی و اجتماعی است. در نوشته زیر مجازات تجاوز محارم به کودکان از دیدگاه قوانین از سوی عبدالصمد خرمشاهی حقوقدان، مورد بررسی قرار گرفته است.
به گزارش داتیکان به نقل از شهروند، آسیب به کودکان بیپناه از آنان قربانیان خاموشی در جامعه میسازد که در بزرگسالی با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم خواهند کرد.
اما در این بین ممکن است تجاوز یا تعرض به کودکان توسط محارم یا والدین رخ دهد. تجاوز به کودک توسط محارم بهخصوص والدین معمولا از موارد نادر است و بسیار کم اتفاق میافتد، چون در محیط خانواده بحث پدر و مادری مطرح است که همه زندگیشان در کودکانشان خلاصه شده است. هرچند در موارد نادری چنین اتفاقهایی هم رخ داده است که با توجه به ملاحظاتی که در خانواده وجود دارد، کودک از بازگویی چنین مسائلی خودداری میکند. در چنین مواقعی این موضوع نیز در جای دیگری بازگو نمیشود. به همین جهت این موضوع معمولا آشکار نمیشود و پنهان از چشم دیگران میماند. به همین جهت کودکانی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار میگیرند، با گذشت زمان به کودکان افسرده و منزوی مبدل میشوند. همچنین در بسیاری از موارد دیده شده که اکثر کودکان قربانی تجاوز دچار بیماریهای روحی و روانی شدیدی شدهاند که تبعات این مسائل در بزرگسالی خود را نمایان میکند. در چنین مواردی که تجاوز به کودکان در محیط خانواده روی داده باشد، صرفنظر از شکایت والدین اثبات این موضوع از دیگر مقولاتی است که دشواریهای بسیاری را به همراه دارد، زیرا زمانی که در محیطهای خانوادگی و فامیلی این اتفاق صورت میپذیرد، امکان پیگیری و شناخت متعرض سخت است و معمولا شاهدی برای شهادت این موضوع وجود ندارد. به همین جهت تاکنون دیده نشده پرونده تجاوز محارم به کودکان خردسال سرانجامی داشته باشد. اگر خانوادهای در چنین شرایطی به دنبال اثبات این موضوع باشد، چنین پروندهای مانند سایر پروندهها نیاز به ارایه دلیل دارد، زیرا این نوع اتهام و این نوع عنوان مجرمانه مانند سایر جرایم نیاز به اثبات دارد. برای پیگیری قضائی کسی که مدعی چنین جرمی است باید این موضوع را به اثبات برساند، زیرا ادله کودک در چنین موضوعاتی مورد پذیرش قاضی قرار نمیگیرد، مگر اینکه سایر قرائن و امارات کمک کند قاضی با علم خود و سایر شواهد ازجمله نظر پزشک قانونی به تصمیمگیری این موضوع بپردازد.
پزشک قانونی نیز تنها میتواند اظهارنظر کارشناسی کند که آیا تعرضی صورت گرفته یا نه؟ چه صدماتی به کودک وارد شده و چه زمانی این اتفاق برای کودک پیش آمده و درنهایت اثبات آن به عهده مدعی است. در اینجا اگر اثبات شود، پدر یا مادر باعث تجاوز به فرزندشان یا دارای مسائل غیراخلاقی نسبت به فرزندشان هستند، تنها میتوان حضانت فرزند را از پدر یا مادر سلب کرد ولی حق دیدار فرزند را نمیتوان از آنها گرفت. در چنین مواردی نیز به دادگاه بستگی دارد که دستور دهد دیدار والدین تحت نظارت باشد یا خیر؟ ولی این حق دیدار فرزند حق ساقط شدنی نیست.