در خصوص دادخواست آقای ع.الف. با وکالت آقایان م.الف. و خ.ص. به طرفیت آقای الف.ب. به خواسته محکومیت خوانده به پرداخت ماهیانه 20000000 ریال از مورخه 87/12/28 لغایت زمان اجرا و الزام خوانده به انجام کلیه تعهدات قراردادی به انضمام هزینه دادرسی و حق‌الوکاله وکیل و خسارت تأخیر تأدیه بدین شرح که اعلام گردیده خوانده با امضاء ذیل قرارداد مشارکت در ساخت شماره 14471 مورخه 86/5/30 و قرارداد پیوست آن تحت شماره 125 مورخه 86/5/30 متعهد گردیده که ظرف مدت 15 ماه در ملک خواهان تعداد[ی] آپارتمان احداث [و] واحدهای سهمی موکل را تسلیم وی نماید. ملک مورد مشارکت در مورخه 86/9/28 تخلیه و تحویل خوانده گردیده طبق ماده 4 قرارداد می‌بایست ظرف 15 ماه پس از تحویل حداکثر تا تاریخ 87/11/28 آپارتمان‌ها تکمیل و تحویل می‌شد که در صورت عدم ایفاء به موقع تعهد از طرف عامل مکلف به پرداخت هر ماه تأخیر در تحویل آپارتمان ماهیانه 20000000 ریال تقاضای رسیدگی شده کارشناس منتخب دادگاه به صحت ادعای خواهان به تکمیل نبودن ملک اظهار نظر نموده که مورد اعتراض واقع نشده و خوانده دفاع مؤثری به عمل نیاورده است. لذا با پذیرش دعوی خواهان به استناد مواد 198 و 519 و 522 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی و مواد 10 و 219و 221 و 230 قانون مدنی حکم به محکومیت خوانده به پرداخت ماهیانه 20/000/000 ریال از مورخه 87/12/28 تا کنون و الزام به انجام کلیه تعهدات قراردادی و نیز خسارات دادرسی شامل هزینه ابطال تمبر و هزینه کارشناسی و حق‌الوکاله وکیل برابر تعرفه و نیز خسارات تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست لغایت زمان تودیع بر اساس شاخص بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران له خواهان صادر و اعلام می‌دارد این رأی صادره حضوری ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه 33دادگاه عمومی حقوقی تهران - دالوندی

در مورد تجدیدنظرخواهی آقای الف.ب. با وکالت آقای ف.ط. و د.ن. به طرفیت ع.الف. نسبت به دادنامه شماره 884-90/9/30 صادره از شعبه 33 دادگاه عمومی حقوقی تهران از جهت صدور حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت ماهیانه بیست میلیون ریال بابت خسارت تأخیر در انجام تعهد موضوع قرارداد عادی مشارکت در ساخت مورخ 86/5/30 از تاریخ 87/12/28 تا 90/9/30 و الزام خوانده به انجام تعهدات قراردادی و نیز پرداخت خسارات دادرسی صرف‌نظر از اینکه ادعای وکلای تجدیدنظرخواه مبنی بر توقیف کار ساختمانی از ناحیه شهرداری متکی به ادله اثباتی نبوده، اساساً با توجه به اینکه ایجاد مانع از ناحیه شهرداری به لحاظ احداث نورگیر و افزایش طبقات ساختمان برای متعهد قابل پیش‌بینی بوده و لذا به‌عنوان عامل قهری و خارج از اراده متعهد (تجدیدنظرخواه) تلقی نمی‌شود و دلیل اثباتی بر انجام تعهدات قراردادی تا تاریخ صدور رأی تجدیدنظرخواسته اقامه نشده لذا اعتراضات مطروحه به نحوی نیست که مخل به اساس رأی و نقض آن شود. با عنایت به اینکه دادنامه وفق دلایل موجود در پرونده و مقررات قانونی صادر شده ضمن رد تجدیدنظرخواهی به استناد بخش آخر ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته در بخش فوق‌الذکر تأیید می‌شود. اما در مورد پرداخت خسارت تأخیر تأدیه با توجه به اینکه خسارت تأخیر در انجام تعهد به‌عنوان دین مسلم و قطعی قبل از صدور رأی دادگــاه تلقی نشده و موضوع آن منصرف از دین مندرج در ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی بوده، بنابراین ضمن پذیرش تجدیدنظرخواهی به استناد بند هـ ماده 348 و صدر ماده 358 قانون مذکور دادنامه در این بخش نقض گردیده و حکم به بطلان دعوی نخستین خواهان در این قسمت صادر و اعلام می‌نماید.

 این رأی قطعی است. 

رئیس شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر استان تهران -مستشاردادگاه 

فارسیجانی - قیصری