محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ سیصد هزار ریال بابت اصل خواسته

شماره پرونده آموزش: 14436/20 نام مجتمع قضایی وشعبه: دادگستری شهرستان تهران - شعبه102حقوقی آقای ملاحسنی کلاسه پرونده: 1730-81ش2 خواهان: محبت خوانده: رفیع موضوع: مطالبه حواله

ماده 198 ازقانون آئین دادرسی مدنی

خواهان دعوی آقای محبت با تنظیم دادخواستی به طرفیت رفیع به خواسته مطالبه یک فقره حواله شماره 785556 با دلایل و منضمات (فتوکپی حواله) خواهان عنوان می‌نماید که خوانده مبلغ 300000 ریال به خواهان بدهکار می‌باشد که در موعد مقرر به دلیل عدم موجودی غیر قابل وصول بوده است. در وقت مقرر در مورخه 82/1/24 دادگاه محترم تشکیل جلسه می‌دهد و لایحه‌ای از طرفین واصل نشده است و چون طرفین حضور نداشته‌اند به همین دلیل دادگاه محترم به علت عدم فراهم بودن موجبات رسیدگی جلسه دادگاه را به تاریخ دیگر موکل می‌کند و با توجه به اینکه خوانده در جلسه بعد نمی‌تواند دلایل لازم را ارائه نماید دادگاه ختم رسیدگی را اعلام و مبادرت به انشاء رای می‌نماید و دعوای خواهان را وارد و ثابت تشخیص می‌دهد.

درخصوص دعوی آقای محبت فرزند علیقلی به طرفیت رفیع معروف به اسماعیل فرزند عبدالله کاسب اهل و ساکن تهران به خواسته مطالبه پرداخت مبلغ سیصد هزار ریال از بابت اصل خواسته مستندا به یک فقره حواله موسسه قرض الحسنه بسیجیان به شماره 785556 که با عنایت به محتویات پرونده و فتوکپی مصدق شده حواله و نظر به اینکه خوانده دعوی با وصف ابلاغ قانونی و اطلاع از دعوی مطروحه و مستندات آن حاضر نشده و لایحه‌ای هم ارسال نداشته و درنتیجه دعوی مطروحه را مصون از هرگونه تعرض گذاشته و از طرفی اشتغال ذمه خوانده با وصف مذکور محرز بوده و دلیلی نیز در خصوص پرداخت دین ابراز ننموده لهذا دادگاه دعوی مطروحه را وارد و ثابت تشخیص و به استناد ماده 198 ازقانون آئین دادرسی مدنی حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ سیصد هزار ریال از بابت اصل خواسته در حق خواهان صادر و اعلام می‌نماید رای صادره حضوری و قطعی می‌باشد.

با احترام در خصوص پرونده کلاسه مارالذکر نظر به اینکه خواهان در پرونده موصوف با ارائه حواله مدعی حقی بر ذمه مدیون (خوانده) می‌باشد و مدیون نیز با وصف ابلاغ در جلسه دادگاه حضور نیافته لیکن لایحه‌ای ارسال نموده و دفاع مشروعی ارائه نکرده است لهذا با توجه به قانون آئین دادرسی مدنی در صورتی که حق یا دینی بر عهده کسی ثابت شد اصل بر بقای آن است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود حال چنین اقدامی هم در پرونده حاضر به عمل نیامده بنابراین دادگاه با ملاحظه اوراق و مستندات ابرازی خواهان نسبت به موضوع رسیدگی و دعوای خواهان را ثابت و تشخیص و مبادرت به صدور رأی بر محکومیت خوانده صادر و اعلام می‌دارد.