محکومیت به پرداخت دیه

اهمال در نگهداری حیوانات نام مجتمع قضایی و شعبه: دادگاه عمومی و انقلاب شعبه 102 جزایی بجنورد شماره پرونده: 9009985842500126 شماره دادنامه: 9009975841200190 قاضی رسیدگی کننده: آقای اسکندر سلمان پور نتیجه پرونده: محکومیت به پرداخت دیه

مواد 294 ، 302 ، 313 ، 357 ، 481 قانون مجازات اسلامی ماده 232 قانون آیین دارسی کیفری

موضوع شکوائیه 

اینجانب آقای رضا ع... به استحضار می‌رساند که در مورخه 89/12/14 ساعت 08:30 صبح بنده با مشتکی‌عنه آقای غلامحسین ح... کار داشتم و به کوچه ایشان رفتم. وی دو قلاده سگ دارد که در محل نگهداری می‌نماید و سگ‌هایش وحشی هستند. ولی آنها را زنجیر نمی‌کند و به‌صورت آزادانه در کوچه می‌گردند. وقتی بنده به محل رسیدم به اینجانب حمله‌ور شدند و باعث وارد آوردن جراحت به من شدند. با توجه  به اینکه مشتکی‌عنه مقصر و مسئول است و حیوانات خود را کنترل نمی‌کند، از ایشان شاکی و تقاضای معرفی به پزشکی قانونی را دارم.

تحقیقات اولیه و بازجویی از متهم

دادگاه خطاب به متهم آقای غلامحسین ح... : اظهارات خود را در خصوص شکایت آقای رضا ع... علیه شما مبنی بر گازگرفتگی سگ شما به وی،  مشروحاً بیان نمایید؟

ج: عرض شود که سگ بنده نبوده که وی را گاز گرفته و وی دروغ می‌گوید. اگر به دادگاه بیاید و بگوید سگ من بوده، قبول دارم.

اظهارات گواه

گواه: خانم عصمت ح... در خصوص شکوائیه رضا ع... علیه غلامحسین ح... توضیح دهید؟

 ـ عرض کنم بنده به همراه رضا ع... که برادر شوهرم می‌باشد، قصد رفتن به بجنورد را داشتیم که درکوچه متشاکی و  روبروی منزل وی دو قلاده سگ متعلّق به مشتکی‌عنه به شاکی حمله کرد و من از ترس دور شدم. آخرین دفاع خود را بیان نمایید؟

  قبول ندارم. سگ من نبوده. من خواب بودم. شاید هم سگ من بوده. اطلاعی ندارم. تابع دادگاه هستم.

قرار دادسرا (قرار مجرمیت) 

در خصوص اتهام آقای غلامحسین ح... دائر بر اهمال در نگهداری حیوانات، دادسرا با عنایت به:1- شکایت شاکی2- چگونگی اقاریر متهم 3- گواهی پزشکی قانونی مصدوم  4- شهادت شاهد و سایر امارات و قرائن موجود در پرونده، بزهکاری متهم را محرز و لذا به استناد بند «ک» ماده 3 اصلاحیه قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب و با استناد به ماده 357 و 481 قانون مجازات اسلامی، بزهکاری ایشان محرز می‌باشد.

  دادستان با قرار نهایی صادره موافقت نموده و کیفرخواست در تاریخ 90/2/26 صادر شده است.

قرار صادره: (قرار وجه التزام): آقای غلامحسین ح... آزاد است به وجه التزام به مبلغ 3.000.000 ریال از حال تا ختم رسیدگی.

دلایل توجه اتهام یا عدم توجه اتهام و توجه خاص به مدافعات متهم

 دادگاه با توجه به1- شکایت شاکی 2- ملاحظه گواهی پزشکی قانونی3- شهادت یک تن شاهد توجهاً به نحوه اظهارات شاکی در خصوص چگونگی وقوع بزه و اتیان سوگند شرعی بر اثبات ادعای خود ثابت تشخیص و مستنداً و نظر به انکار مدافعات بلاوجه متهم در کلیه مراحل دادرسی، بزهکاری متهم یاد شده را محرز و ثابت تشخیص داده است.

نظریه پزشکی قانونی

درتاریخ 89/12/18 پزشکی قانونی به شرح ذیل اظهار نظر نموده: نامبرده مورد معاینه قرارگرفت. یک ناحیه خراشیدگی درحال التیام ساعد چپ مشهود است که در اثر اصابت جسم سخت در طی کمتر از یک هفته اخیر حادث شده است. نیاز به مراجعه در جهت معاینه مجدد ندارد. از ناحیه زانوی چپ اظهار تالم می‌نماید که فاقد آثار ظاهری ضرب و جرح است.

ارجاع پرونده از دادسرا به دادگاه و رسیدگی

درتاریخ 90/2/31 پرونده از دادسرا به شعبه 102 جزایی بجنورد از طریق واحد ارجاع، ارجاع شد. وقت رسیدگی تلفناً به طرفین ابلاغ شد. درتاریخ 90/3/4 جلسه شعبه 102 جزایی بجنورد تشکیل و شاکی و متهم در جلسه حضور دارند. موجبات رسیدگی فراهم است.

در خصوص رسیدگی به شکایت آقای رضا ع... علیه آقای غلامحسین ح... فرزند عباسعلی ساکن روستای چناران دائر به تسبیب در جنایت و ایراد صدمه بدنی غیرعمدی از طریق سهل‌انگاری در نگهداری حیوانات (سگ)، دادگاه با توجه به 1-شکایت شاکی 2- ملاحظه گواهی پزشکی قانونی  3- شهادت یک تن شاهد توجهاً به نحوه اظهارات شاکی در خصوص چگونگی وقوع بزه و اتیان سوگند شرعی بر اثبات ادعای خود ثابت تشخیص و مستنداً و نظر به انکار مدافعات بلاوجه متهم در کلیه مراحل دادرسی، بزهکاری متهم یاد شده را محرز و ثابت تشخیص داده و مستنداً به مواد 294 ، 302 ، 313 ، 357 و 481 قانون مجازات اسلامی، حکم بر محکومیت متهم به پرداخت نیم صدم دیه کامل بابت یک ناحیه خراشیدگی در حال التیام ساعد چپ درحق آقای رضا ع...ظرف مدت دو سال از تاریخ وقوع جرم (89/12/14) صادر و اعلام می‌دارد رأی صادره حضوری و مستنداً به بند «د» ماده 232 قانون آیین دادرسی کیفری قطعی می‌باشد.

طبق ماده 357 قانون مجازات اسلامی، صاحب هر حیوانی که خطر حمله و آسیب رساندن آن را می‌داند باید آن را حفظ نماید و اگر در اثر اهمال و سهل‌انگاری موجب تلف و خسارت گردد، صاحب حیوان عهده‌دار می‌باشد و اگر از حال حیوان که خطر حمله و زیان رساندن به دیگران در آن هست، آگاه نباشد یا آنکه آگاه باشد ولی توانایی حفظ آن را نداشته باشد و در نگهداری آن کوتاهی نکند، عهده‌دار خسارتش نیست. طبق ماده مذکور، صاحب حیوان ملزم به حفظ کردن حیوان است که خطر حمله و آسیب رساندن آن را می‌داند. در پرونده بررسی شده، صاحب حیوان نسبت به وحشی بودن آن و حمله به دیگران آگاه است و در نگهداری و حفظ آنها اهمال و کوتاهی کرده و عهده‌دار خسارت است. چون جنایت وارده غیرعمدی است و به مدت دو سال از تاریخ وقوع جرم طبق بند 2 و تبصره 2 ماده 302 باید دیه را پرداخت نماید.