سلام و احترام

براساس قانون مدنی شخص ثالث، معتمد و داور طرفین است و سمت و اختیار خود را از تراضی طرفین می گیرد، نه از اراده ی خاص یکی از دو طرف و نباید او را در حکم نماینده پنداشت؛ حق فسخ تنها برای ثالث است و متعاملین حق فسخی ندارند؛ ثانیا هیچ یک از متعاملین حق عزل ثالث و اسقاط حق او را ندارند و تنها تراضی دو طرف است که توان انحلال شرط و حذف اختیار ثالث را دارد، آن هم مشروط به حالتی است که ثالث، نفعی در استقرار و بقای اختیار نداشته باشد.

برای مثال اگر در قراردادی برای جلب رضایت پدر به انعقاد قرارداد میان فرزند و یک موسسه ی آموزشی، برای پدر حق فسخ، قرار داده شود، توافق فرزند و موسسه آموزشی به زیان پدر ، مبنی بر حذف شرط خیار، حق پدر را از بین نمی برد.