سلام و احترام

تعریف ضمان در ماده 684 قانون مدنی آمده است که اشعار دارد: عقد ضمان عبارت است از این که شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد. متعهد را ضامن، طرف دیگر را مضمون له و شخص ثالث را مضمون عنه یا مدیون اصلی می گویند.  به طور کلی ضمان گاه به معنای مسئولیت پرداخت خسارت است که به آن ضمان قهری می‌گویند و ذیل ماده 307 قانون مدنی به آن پرداخته شده است که اشعار دارد:

امور ذیل موجب ضمان قهری است:

1. غصب و آن چه که در حکم غصب است.

2. اتلاف.

3.تسبیب.

4. استیفاء.

گاهی ضمان به معنای بر عهده گرفتن دین است که در ذیل ماده 684 قانون مدنی آمده است که به آن ضمان عقدی نیز می گویند. چون منشاء پیدایش این نوع از ضمان یک عقد است. ضمان عقدی در فقه خود به دو دسته تقسیم می شود: 1) در معنای عام که عبارت است از: عقدی برای تعهد به مال یا نفس ( حواله یا کفالت ) . 2) در معنای خاص که همان بر عهده گرفتن دین است.