بانوان بدانند، قانون برخورد با مزاحمان خیابانی وجود دارد
داتیکان: بیشتر آسیب‌های روحی و جسمی در برخی جوامع متوجه بانوان و کودکان است به گونه‌ای که بسیاری از قربانیان، این اتفاقات را به عنوان جزئی از زندگی روزمره خود پذیرفته‌اند.
گاهی بانوان در مواجهه با این اتفاقات فریاد زده، درخواست کمک کرده و توجه مردم را به خود جلب می‌کنند اما در بیشتر مواقع با بی‌توجهی و سرکوب اعتراضشان روبرو می‌شوند، علت این اتفاق عدم آگاهی بانوان و عامه افراد نسبت به حقوق خود و حقوق شهروندی خود است.
به گزارش داتیکان به نقل از ایسنا، مطابق ماده 619 قانون مجازات اسلامی، هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت، به آنان توهین کند به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
براساس ماده گفته شده و تدابیری که قانون‌گذار طی ادوار گذشته برای مزاحمت خیابانی پیش‌بینی کرده، نشان از اهمیت و توجه قانون به حفظ حقوق افراد دارد.
معاون امور اجتماعی و پیشگری از وقوع جرم دادگستری استان همدان در گفت‌وگو با ایسنا، مزاحمت‌های خیابانی برای بانوان را معضلی همیشگی و به نوعی غیرقابل حذف دانست و بیان کرد: افرادی که مورد مزاحمت قرار گرفته‌اند می‌توانند با مراجعه به دستگاه‌های ذیربط اعلام شکایت کرده و دستگاه قضایی در صورت اثبات جرم با متخلفان برخورد لازم را انجام می‌دهد.
سعید گلستانی درباره آزار و اذیت جنسی بانوان، اظهار کرد: از این موارد در تمام استان‌های کشور مشاهده می‌شود اما خوشبختانه در استان همدان آمار بسیار کمی دارد.
وی با اشاره به آزار جنسی و تجاوز به کودکان، تصریح کرد: آمار این اتفاق در استان ما بسیار کم است به گونه‌ای که در طول سال شاهد بیش از یک تا دو مورد آزار و تجاوز به کودکان نیستیم.
گلستانی تشریح کرد: در بسیاری از موارد شاهد آزار و اذیت جنسی و روحی توسط خانواده کودکان هستیم که به منظور جلوگیری از این قبیل اتفاقات اقداماتی نظیر تشکیل کارگروهی درمانی صورت گرفته است.
وی افزود: این کارگروه با همکاری بهزیستی و دادگستری استان تشکیل شده است که به بررسی موارد اعلام شده می‌پردازد و در صورت لزوم با افراد خاطی برخورد می‌کند.
معاون امور اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان همدان در پایان خاطرنشان کرد: با بررسی‌های انجام شده توسط این کارگروه، اگر کودکانی تحت قیومیت خانواده‌های بدسرپرست و یا بی‌سرپرست باشند، در صورت نیاز، صلاحیت سرپرستی از والدین آنان سلب و کودکان به بهزیستی منتقل می‌شوند.